dromen...
Stil was het een poos op deze site. Dat was niet zomaar... In mei 2018 ben ik helaas - opnieuw - door ziekte getroffen, waardoor ik weer uit de running ben geraakt. Ontzettend verdrietig; een donkere nacht! Ik heb getwijfeld of ik het hier zou delen, maar ik ben er toch liever open over.
Fijn was het om het oude jaar - 2018 - af te sluiten en met nieuwe moed aan het nieuwe jaar te beginnen!
Dream big, zeggen sommigen. Voor mij geldt: droom haalbaar. Wat dat precies is, dat ben ik nog aan het ontdekken... ik zie vaak mooie kansen en mogelijkheden en zit liever niet stil. Nu leer ik mezelf door alles heen weer beter kennen en probeer ik in goede balans komen, maar stiekem hoop ik ook het komende jaar weer een aantal kinderen blij te maken en te inspireren! Of dat er nou een handjevol zijn of een boel, dat doet er niet toe. Ik vind het heerlijk om met kinderen in contact te zijn, dat werkt twee kanten op. Stiekem blijf ik dromen... doe jij dat al? Het mag en kan altijd! ;- ) Zie het gedicht hieronder dat ik een paar jaar geleden hierover maakte.
Ik wens het ook jou toe in 2019 te blijven dromen, dromen waar te maken en; onvolmaakt mens-en-kind te durven zijn!

stiekem blijven dromen
als het leven mij toelacht
mij alles voor de wind lijkt te gaan
de lucht vol dromen lijkt geblazen
waarvan er uitgekomen zijn
meer dan ik stiekem had gehoopt
vergeet dan niet waar ik vandaan kom
vergeet dan niet mijn worsteling
vergeet dan niet dat ik, een mens
moest leren leven met mezelf
als het leven mij toelacht
mij alles voor de wind lijkt te gaan
de lucht vol dromen lijkt geblazen
waarvan er uitgekomen zijn
meer dan ik stiekem had gehoopt
ben ik intens aan het genieten
ga door met rustig kalme moed
en mocht het ooit weer omslaan
dan blijf ik gewoon mens
dan mag ik stiekem blijven dromen
stiekem blijven dromen
en niet vergeten
nooit vergeten
onvolmaakt
en stiekem blijven dromen
en niet vergeten
nooit vergeten
mens-en-kind te zijn
30 augustus 2012
copyright: Mathilde Leendertse - Venderbos